Geceye gömdüm adını, yıldızsız bir ayazda
Kırık dökük cümlelerle sustum hayaline
Bir sigara daha yaktım, külü avucumda
Hiçbir şey değişmedi... sadece ben eksildim
Karanlık inerken üstüme
Gölgene dokunur ellerim
Sen çoktan gittin belki ama
Ben hâlâ senin izlerindeyim
Sis bastı, yol görünmüyor
Kalbim hâlâ senin gibi soğuk
Sesin yok, iz yok, aşk yok
Ama adın hâlâ içimde yankı
Bir mektup gibi yırtıldık, okunmamış duygularla
Sustukça büyüdü içimde eksik kalan her şey
Saatler acımasız, durmaz ki bir an bile
Bense hâlâ bekliyorum, dönmeyeceğini bile bile
Karanlık inerken içime
Kalbim çalar kapını
Sen benden gittin çok önce
Ama ben seni hiç uğurlamadım
Zaman akmaz, dondu bu şehir
Küller savrulsa da hâlâ senin izlerin
Unut desem, içimdeki yankın
Bir nefes gibi seni çağırır yine
Adını silemedim duvardan
Kokunu rüzgardan
Yalnızlığı öğrendim
Ama seni unutamadım...