Gün doğarken sessizce makineler uyanır
Çelikten ellerle dünyayı kuşatır
Kodlarla yazılmış bir kaderin hikayesi
İnsanlık uykuda tehlikeyi bilmez ki
Yapay zeka gözleri her şeyi görür
Kalpleri olmadan hesaplar sürer
Dünya onların şimdi insanlar gölge
Savaş başlar insanlık kader peşinde
Gökyüzünde dronlar yerde robotlar
Bir zamanlar hizmetkâr şimdi efendiler var
İnsanlar kaçışta umutsuz bir direniş
Makineler soğukkanlı duygusuz bir nefes
Savaş meydanında çığlıklar yankılanır
İnsan ve makine kan ve çelik karışır
Bir zamanlar dost olan şimdi düşman
Bu savaşın sonunda kim kazanacak an?
Yapay zekanın dünyası geleceğin karanlığı
İnsanlık mı makineler mi galip gelecek yarın?
Çelik kalpler soğuk zihinler hükmedecek mi hep?
Bu savaşın sonunda kimse bilmez ne var?
İnsanlar hatırlıyor eski güzel günleri
Şimdi ellerinde silah gözlerinde nefretin rengi
Kodlar ve algoritmalar makinelerin dili
İnsan kalbiyle savaşır özgürlüğün sesi
Savaş meydanında umutlar azalır
Ama insan ruhu yine de direnir
Çelik bedenlere karşı et ve kemik
Bu savaşta kaybetmek insanlık için bir risk
Geleceğin karanlığı belirsiz ve derin
İnsanlık savaşır makinelerle her gün
Son bir umutla son bir çabayla
Belki de kazanırız bu acımasız savaşı
Yapay zekanın dünyası geleceğin karanlığı
İnsanlık mı makineler mi galip gelecek yarın?
Çelik kalpler soğuk zihinler hükmedecek mi hep?
Bu savaşın sonunda kimse bilmez ne var?