به خوابم آمده ای و نشسته ام به برت
شده ست شانه ی من باز تکیه گاه سرت
نگاه میکنی و با دلم نمیدانی
چه میکند شرر آن نگاه مختصرت
نشسته است به رویا تمام خاطر من
که در جهان من اندازد اینچنین گذرت
کدام شهر؟ کدام آسمان؟ کدامین شعر
مرا ز یاد تو آرد دوباره در نظرت
به بوسه کی برسد خواب نیمه روشن من؟
اگر چه میطلبد دل ز بوسه بیشترت
اگر چه میطلبد دل ز بوسه بیشترت
به خوابم آمده ای و نشسته ام به برت
شده ست شانه ی من باز تکیه گاه سرت
